Insulina to jedne z dwóch hormonów wytwarzanych przez trzustkę. Pomaga glukozie we krwi wchodzić do komórek w mięśniach, tłuszczu i wątrobie, gdzie jest wykorzystywana do wytwarzania energii. Często jest, że osoby z insulinoopornością oprócz zwiększonej tkanki tłuszczowej mają wysoką masę mięśniową.
Dlaczego ?
Po pierwsze dźwiganie większej masy ciała wymaga większej masy mięśniowej, po drugie insulina to hormon anaboliczny, czyli stymulujący, budujący. Jak wyżej zostało napisane insulina „ładuje” energię do komórek m.in. mięśni i tłuszczu. Tak więc zbyt reaktywna insulina, jej duża ilość przyczynia się do zwiększania tkanki tłuszczowej..
Skąd bierze się glukoza w naszym organizmie?
Glukoza pochodzi z szerokiej gamy jedzenia. Na przykład jedząc owoce, kasze, ryż, ziemniaki, chleb, słone paluszki, miód, słodkie jogurty itd. dostarczasz do organizmu węglowodany złożone jak i proste. Węglowodany pod wpływem trawienia w jamie ustnej, jelicie i przekształceniom w wątrobie rozkładają się do najprostszych cukrów w tym w głównej mierze glukozy. Kiedy poziom glukozy we krwi, zwany również cukrem we krwi, wzrasta po jedzeniu, trzustka uwalnia insulinę do krwi. Następnie insulina obniża poziom glukozy we krwi, aby utrzymać ją w normalnym zakresie.
UWAGA! Wątroba wytwarza również glukozę w potrzebie, na przykład podczas postu. Długa przerwa w dostarczaniu pożywienia powoduje spadek glukozy we krwi. Organizm broniąc się przed hipoglikemią, mobilizuje wątrobę do „wystrzelenia” dawki glukozy do krwi.
DLATEGO GŁODÓWKI, DŁUGIE PRZERWY NOCNEGO NIEJEDZENIA (TYPU NA KOLACJĘ O 17 JEM SAŁATKĘ WARZYWNĄ) NIE SPRZYJAJĄ NORMALIZACJI INSULINY.
Insulinooporność
Występuje wtedy, gdy komórki mięśni, tłuszczu i wątroby nie reagują dobrze na insulinę i nie mogą łatwo pobrać glukozy z krwi. Wyobraźmy obie, że insulina z glukozą wędrują trzymając się za ręce. Kiedy napotykają drzwi (spotykają komórkę docelową), insulina wyposażona w klucz otwiera drzwi (przyłączenie się insuliny z receptorem), żegna się z glukozą i się rozłączają. Glukoza przechodzi bez problemu za drzwi i w pokoju robi swoje czyli zamienia się energię. W patologicznym stanie, insulina nie potrafi połączyć się z receptorem, glukoza nie może zostać przekazana do komórki, przez co w komórce brakuje energii.
W rezultacie twoja trzustka wytwarza coraz więcej insuliny, aby pomóc glukozie dostać się do komórek. Tak długo, jak trzustka może wytworzyć wystarczającą ilość insuliny (zbyt dużą ilość) aby przezwyciężyć słabą odpowiedź komórek na insulinę, poziom glukozy we krwi pozostanie w zdrowym zakresie.
DLATEGO TAK WAŻNE JEST OZNACZANIE NIE TYLKO SAMEJ GLUKOZY WE KRWI ALE TAKŻE INSULINY.
W kolejnym wpisie – objawy i badania, które należy wykonać.
Specjalista Przyjazny insulinoopornym, dietetyk i psychodietetyk Katarzyna Cieplińska